Zdjęcia - spotkanie klubowe 17 maj 2015

Nowe tłumaczki-przewodniczki w naszej jednostce

Miło nam poinformować, że 29 marca 3 nasze wolontariuszki Gosia, Marta i Agata zdały egzamin na tłumacza-przewodnika w Gdańsku. Serdecznie gratulujemy i życzymy wytrwałości w pracy i wielu niezapomnianych doświadczeń.

Rozwój wolontariatu w jednostce kujawsko-pomorskiej

W kwietniu br. rozpoczęliśmy realizację projektu regionalnego "Pomagam widzieć, pomagam słyszeć - rozwój wolontariatu na rzecz osób głuchoniewidomych". Celem projektu jest pozyskanie nowych wolontariuszy do jednostki kujawsko-pomorskiej TPG, a następnie przeszkolenie najbardziej zaangażowanych na tłumaczy-przewodników osób głuchoniewidomych. Projekt ten składa się z kilku etapów, z czego pierwszym z nich jest promocja wolontariatu naszej jednostce wśród młodzieży szkół ponadgimnazjalnych oraz studentów. Szczególnie zależy nam na mieszkańcach Bydgoszczy oraz Torunia.
W ramach przeprowadzanej promocji odwiedziliśmy już: 

• Bibliotekę Uniwersytecką, Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika w Toruniu,
• Bibliotekę Uniwersytecką, Uniwersytetu im. Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy,
• Wydział Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu im. Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy,
• Liceum Ogólnokształcące Szkoły Edukacji Innowacyjnej w Bydgoszczy.

W najbliższym czasie promocja odbędzie się w Wyższej Szkole Bankowej zarówno w Bydgoszczy jak i w Toruniu, w kilku liceach toruńskich, Collegium Medicum UMK w Bydgoszczy i liceum w Chełmży.

Obecni wolontariusze naszej jednostki organizują podczas promocji stoisko informacyjne, gdzie potencjalni zainteresowani mogą dowiedzieć się o TPG i specyfice wolontariatu w naszej jednostce. W szkołach zaś prowadzimy pogadanki na godzinach wychowawczych, gdzie informujemy o głuchoślepocie i zachęcamy do wolontariatu. Od początku trwania projektu zgłosiło się do nas już około 30 nowych osób, z czego na razie zostały zrekrutowane 4 osoby. Statystyki te pokazują jak ciężko jest pozyskać chętnych, poświęcających swój czas młodych ludzi do wolontariatu, stąd tym bardziej się cieszymy, że dostaliśmy możliwość prowadzenia tego projektu. 
Zdjęcia z naszych poczynań możecie zobaczyć w naszej galerii TUTAJ. 

 

Projekt "Pomagam widzieć, pomagam słyszeć - rozwój wolontariatu na rzecz osób głuchoniewidomych" jest finansowany ze środków Programu Fundusz Inicjatyw Obywatelskich

"Pomagam widzieć, pomagam słyszeć - rozwój wolontariatu na rzecz osób głuchoniewidomych" - projekt regionalny

Spotkanie w sprawie dostosowania stadionu Zawiszy do potrzeb osób niepełnosprawnych

22 kwietnia 2015r. przedstawiciele naszej jednostki TPG zostali poproszeni o udział w spotkaniu dotyczącym dostosowania stadionu Zawiszy w Bydgoszczy do potrzeb osób niepełnosprawnych, w tym osób głuchoniewidomych.

Reprezentowali nas: tłumaczka-przewodniczka Agata, głuchoniewidomy dziennikarz sportowy Piotr, beneficjent naszej jednostki i towarzyszka Piotra podczas jednego z meczów, wolontariuszka Ola. Relacje z przebiegu tego spotkania oraz opinię Oli o spotkaniu możecie przeczytać poniżej. 

Materiał ze spotkania możecie obejrzeć pod poniższym linkiem:

http://www.wkszawisza.pl/aktualnosci/archiwum-aktualnosci/1591-zawisza-bydgoszcz-dla-cafe 

"Dnia 22 kwietnia br. odbyło się spotkanie podopiecznych oraz wolontariuszy TPG z zarządem wojskowego klubu sportowego Zawisza. Spotkanie odbyło się na stadionie im. Zdzisława Krzyszkowiaka, przy ul. Gdańskiej 163 na prośbę dyrektora ds. bezpieczeństwa. Celem tego zebrania, było wprowadzenie zmian nie tylko architektonicznych i technicznych ale także organizacyjnych na bydgoskim stadionie, co miałoby umożliwić w pełni uczestnictwo osób niepełnosprawnych ruchowo i sensorycznie w meczach i innych wydarzeniach sportowych. Osoby niepełnosprawne min. Beneficjent naszej jednostki- niewidomy Piotr. Jest on dziennikarzem radia internetowego i częstym bywalcem meczów na Zawiszy. Osoby te miały możliwość zaproponowania zmian, które ułatwiłyby mu samemu swobodniejsze korzystanie z obiektu. Spotkaniu towarzyszyła miła atmosfera oraz rzeczowe podejście do sprawy dyrektora placówki.

Nie było jednak  tak cukierkowo, jak przedstawiła to pani rzecznik na głównej stronie bydgoskiego klubu. Wprawdzie przyszli do nas piłkarze, ale wraz z nimi kilka pań z aparatami oraz kamerą. Nikt nie miał by nic przeciwko wspólnemu zdjęciu, które mogłoby jeszcze bardziej zintegrować  i  utwierdzić w słuszności działań. Niestety nie odebraliśmy tego, jako sympatyczny gest mający zjednoczyć niepełnosprawnych z pełnosprawnymi. Nadmiar zdjęć, sztuczne pozy i uśmiechy, nie do końca na tym nam zależało…

Po zwiedzaniu stadionu, nastąpiło podsumowanie naszych ustaleń. Tutaj po raz kolejny należy się pochwała dla p. dyrektora, który jako nieliczny wykazywał zainteresowanie oraz notował to, co wymaga poprawy lub całkowitej zmiany.

Jednak co dalej? Cisza… Oprócz notki na stronie internetowej, z nagraniem video i zdjęciami, które bardzo szybko zagościło na stronie Zawiszy, nie zdarzyło się totalnie nic. Od spotkania minęło ponad dwa tygodnie, pomimo wymiany adresów kontaktowych, zapadła totalna cisza.

No i co dalej? Póki co czujemy gorycz, którą już nie raz poznaliśmy spotykając się ze znieczulicą społeczeństwa. Nie wiemy tylko, po co było to spotkanie, jaki był jego rzeczywisty cel? Czy to mało służyć dobremu PR? Czy zostaliśmy wykorzystani w słynnym już konflikcie bydgoskiego klubu?  Co z naszymi podopiecznymi, których niepełnosprawność w wielu przypadkach uniemożliwia uprawianie sportu, czy zostaną także pozbawieni przyjemności z kibicowania?

Nie warto już nawet spekulować, entuzjazm opadł bardzo szybko już w trakcie spotkania. Tli się w nas nadzieja, że coś w tej kwestii ulegnie poprawie, że schowamy urazy i przestaniemy dbać o dobre zdjęcie na główną stronę. Chcemy zrobić coś razem, wspólnie, tak wielu osobom trzeba pomóc, tak wiele jest do zrobienia. Zjednoczmy się we wspólnym, szczytnym celu, a nie na pozowanym zdjęciu… (Ola)"

Zachęcamy wszystkich do wypowiadania się na temat możliwości dostosowania tego stadionu do Waszych potrzeb. Jesteśmy ciekawi Waszego zdania na ten temat.

Dzień Turecki, zlot samochodów, Zamek Krzyżacki -Spotkanie klubowe 26.04.2015

Kwietniowe spotkanie klubowe odbyło się w Toruniu 26 kwietnia. Spotkaliśmy się w wyjątkowo małym, ale sympatycznym gronie. Na początku udaliśmy się Nowy Rynek, gdzie odbywał się zlot starych samochodów, nie lada gratka dla fanów motoryzacji. Następnie przeszliśmy do Młodzieżowego Domu Kultury, gdzie zorganizowany został tzw. Dzień Turecki. MDK zapewniło wiele atrakcji m.in. prezentację o kulturze Turcji i możliwość skosztowania tureckiej kawy w letnim ogródku. 

Na koniec udaliśmy się na ruiny Zamku Krzyżackiego i zwiedziliśmy m. in. jego podziemia. Pomieszczenia były miejscami bardzo zaciemnione co stanowiło dużą trudność dla niektórych osób, na szczęście obok zawsze byli wolontariusze oraz tłumacze-przewodnicy.

Grono wolontariuszy naszej jednostki ciągle się powiększa, poniżej możecie przeczytać wypowiedź naszej nowej wolontariuszki Asi.

"Przystąpienie do Towarzystwa Pomocy Głochoniewidomym jako wolontariuszka było dla mnie nie lada wyzwaniem. Zdecydowałam się jednak, gdyż pomaganie drugiej osobie jest dla mnie czymś wyjątkowym. Na pierwszym spotkaniu klubowym dużo dowiedziałam się o osobach głuchoniewidomych oraz o atrakcjach przygotowywanych przez wolontariuszy. Po pierwszym spotkaniu byłam naładowana pozytywną energią, lecz z czasem odczułam lęk i strach, gdyż nie wiedziałam czy dam radę nieść pomoc osobom głuchoniewidomym. Moje wątpliwości zostały rozwiane gdy poznałam Piotrka, który uczestniczył w promocji zachęcającej ludzi do wolontariatu. Piotrek zaskoczył mnie pozytywnie swoją otwartością i szczerością. Wzbudził zainteresowanie, opowiadając o swoim codziennym życiu.

Uczestniczyłam również w spotkaniu klubowym, które odbyło się w Toruniu. Spacer po mieście i nieustające rozmowy, zachęcają mnie do pozostania w wolontariacie na dłuższy czas. Mówi się, że wolontariuszka to kobieta dobrowolnie pracująca bez wynagrodzenia w celu niesienia pomocy innym. Sprzeczałabym się z określeniem "bez wynagrodzenia". Miło spędzony czas oraz uśmiech drugiej osoby jest dla mnie czymś bezcennym." (Asia)

Zdjęcia ze spotkania możecie zobaczyć w Galerii klikając TU